Dag 15 Ik zag twee beren......... in Yellowstone

Donderdag 13 juni

Het heeft vannacht flink geregend en ook voor vandaag wordt er flink wat regen en onweersbuien voorspeld. We zijn dus op het ergste voorbereid. Groot is dus onze verrassing als we ’s ochtends de luiken open doen: strak blauwe lucht. Dat is in ieder geval prettig wakker worden. Het is nog niet warm (4 graden) maar dat zal snel veranderen.

We gaan dus vandaag de noordelijke loop rijden, Canyon-Tower Roosevelt-Mammoth Hot Springs-Norris-Canyon. Via de Dunraven Pass komen we weer op 2700 meter flink in de sneeuw terecht. De wegen zijn wel keurig schoon. Het is niet zo vreemd dat veel van de wegen in Yellowstone van half oktober tot laat in mei gesloten zijn. Op sommige stukken wordt er dan ook flink aan de weg gewerkt want het seizoen is maar kort. Het is weer een prachtige tocht met vergezichten, bergen, dalen, valleien, watervallen, meren, rivieren en natuurlijk geisers, bizons, elks (grote groepen, kleine groepen). Voor bizons en elks stoppen we al niet eens meer tenzij ze de weg oversteken natuurlijk.

Mammoth Hot Springs lijkt zowaar op een echt dorp. De meeste “dorpen” in Yellowstone bestaan uit een visitor centre, benzinestation, camping en winkel. Mamoth Hot Springs heeft ook nog flink wat “gewone” huizen. Dit was vroeger het centrale punt van het park dus er was een rechtbank, guard of duty en wat huizen voor employees. Dat is dus nog steeds te zien. Er is nog een gerechtsgebouw, een ziekenhuis(je), een postkantoor en woonhuizen.

Daarnaast zijn er ook flink wat geisers, toch weer anders dan in andere bassins.

Het weer is uitstekend. Het is zelfs korte broeken weer. Na de lunch komen er wel meer wolken maar het blijft nog steeds droog. Als we weer wat dichterbij de camping komen wordt het zelfs weer wat lichter. Geen dreiging van regen vooralsnog. Dat valt dus weer alles mee. Laat het dan vannacht maar weer regenen. Daar hebben we niet zoveel last van.

Omdat we al vroeg op de camping waren en lekker siesta hebben kunnen houden besluiten we om vanavond vroeg te eten en na het eten nog op “safari” te gaan. Tijdens het eten begint het een beetje te regenen. Wij zaten toch al binnen dus het deert ons niet. We hebben bij de Park Rangers om advies gevraagd welke route we dan het beste kunnen rijden. De beste tijd voor het spotten van wildlife is 19:30 uur. Om ongeveer 18:30 gaan we rijden richting het noorden (Tower). Het weer is inmiddels ook weer opgeknapt dus in dit gouden uur is de wereld nog mooier dan overdag. We zien diverse elks, spronghorns, bizons. Sommige dichtbij, sommige veraf. Bij Tower willen we naar het oosten richting de Lamar Valley. Deze vallei staat bekend om de wolvenpopulatie van Yellowstone. Deze houden zich voor een groot gedeelte op in dit gebied. De kans op het zien van wolven is echter kleiner dan de hoofdprijs in de staatsloterij. Dat gaat hem dus niet worden.

Vlak voor we de afslag naar de Lamar Valley bereiken staan er een paar auto’s stil. Het zal wel een bizon of een elk zijn roepen we nog tegen elkaar. Als we echter dichter bij komen zien we een zwarte beer! Het staat vlak langs de kant van de weg en komt onze richting uit. We krijgen de kans om flink wat foto’s te maken. Een local weet ons te vertellen dat dit waarschijnlijk een van een tweeling is en ongeveer 2 jaar oud is. Nog niet helemaal volgroeid dus. De beer wandelt doodgemoedereerd over de weg, speelt nog een beetje met een oranje pillon en schiet dan de berm in aan de andere kant. We hebben ongeveer het beste plekje van iedereen. Als we voldoende gezien hebben rijden we langzaam door om anderen ook een kans te geven de beer te bekijken.

Geheel euforisch rijden we weer verder. Voor ons is de avond al geslaagd. Vooral voor Josee, die was de hele dag al de berenlokroep aan het doen.

Tijdstip waarop we de beer gevonden hebben: 19:30 uur precies!!

Als we ongeveer 500 meter verder zijn zie ik een zwarte vlek aan de overkant van een vennetje. Het is weer een zwarte beer. Ditmaal zijn wij de eerste die deze beer gespot hebben. Omdat deze beer ongeveer even groot is vermoeden we dat dit de tweelingbroer/-zus is van de vorige beer, maar dat zullen we niet weten. Nu kan de avond helemaal niet meer stuk.

Ik vergeet nog even te memoreren dat we ook nog een bizon op 3 meter van de camper hadden. Hij ging nog even z’n horens scherpen aan een boom die er stond. Gelukkig deed hij dit niet aan de camper.

We slaan de Lamar Valley in. Wat een fantastisch mooie natuur hier. We zien bizons, elks, spronghorns, roofvogels en een ons onbekende watervogel, waarschijnlijk een Great Blue Heron maar in onze ogen was hij meer bruin dan grijs-blauw.

Als het begint te schemeren draaien we weer om en rijden we terug richting de camping.

Wat is het hier adembenemend mooi. Morgen rijden we waarschijnlijk weer een keer door de Lamar Valley, tenminste als we de mooie (langere) route nemen naar Cody onze volgende verblijfplaats. De lange route gaat via de Beartooth Highway, een beroemde scenic route in de US.

Op de terugweg komen we, op een andere plaats, de 2e beer van de heenreis tegen. Hij is wat verder doorgelopen en omhoog geklommen. We gunnen andere auto’s dit zicht na zelf kort gekeken te hebben. Er steekt ook nog een bizon met een kalfje de weg over. Wat hebben we veel gezien vanavond.

We stoppen ook nog even bij een uitkijkpunt over de Canyon met de Yellowstone River. Door de hoge gehalte zwavel is het gesteente hier behoorlijk geel. Sowieso bijzonder gesteente hier, zeer bijzondere vormen. Er is ook een geiser die bijna in de rivier zit.

Het is nu echt bijna donker aan het worden en we komen in het donker op de camping aan. Wat een prachtige avond was het.