Dag 10 Sneeuw en bizons in Grand Teton NP

Zaterdag 8 juni

Het heeft een groot gedeelte van de nacht geregend en als we wakker worden zien we dat het inmiddels natte sneeuw is. Het is net boven nul en op de bomen iets hoger dan de camping ligt verse sneeuw!

De temperatuur in de caravan viel reuze mee. Het dekbed is lekker warm en we hebben goed geslapen. Tussen de buien door is het gelukkig droog en schijnt af en toe zelfs even een klein zonnetje. Hopelijk kunnen we vandaag wat van de prachtige natuur zien. De weersverwachtingen doen echter het ergste vrezen.

Het aanbod van de campingbeheerder om vanaf 8 uur een gratis kop koffie bij de receptie te komen halen slaan we beleefd af. We verwachten dat de kwaliteit van onze eigen koffie beter zal zijn.

Heel af en toe laat de zon zich al voorzichtig zien; gaat het dan toch meevallen? Als we terugkomen van het douchen is die hoop echter alweer verdwenen: het is gaan sneeuwen. De thermometer geeft 1 graad aan. Feit is dat sneeuw er toch een stuk leuker uit ziet dan regen. Na het sneeuwbuitje komt er weer wat blauwe lucht en zal het de hele dag gaan sneeuwen afgewisseld met bewolking en een beetje zon.

We hebben het plan om eerste een plekje op de Gros Ventre campground te gaan bemachtigen. Dit is een camping midden in de natuur die je niet kunt reserveren. Je moet dus zo vroeg mogelijk op de camping ter plaatse zijn om een plek te bemachtigen. We zijn er al om ongeveer half 10 en we worden zeer vriendelijk ontvangen door Mr. Bos (met voorouders uit Nederland). We kiezen op zijn advies een mooi plekje uit. Het is een zogenaamde “Dry spot”, dat betekent geen voorzieningen. Sommige plekken hebben hier wel elektriciteit maar die zijn op dit moment nog niet vrij. Waarschijnlijk over 1-1,5 uur wel maar we kunnen wel een nachtje zonder elektrisch. We kunnen alleen de broodrooster, de airco en de magnetron dan niet gebruiken. De airco zullen we hier sowieso niet nodig hebben en we kunnen ook wel een keer zonder geroosterd brood.

Meneer Bos waarschuwt nog wel even voor de beren. Dus absoluut geen voedsel of andere spullen met een geur (zeep) buiten de camper achterlaten. Daar komen er gegarandeerd op af.

We gaan meteen maar even naar ons plekje en zetten een kop koffie. Na de koffie zetten we de campingtafel op ons plekje om aan te geven dat deze bezet is. Dat wordt geadviseerd om misverstanden te voorkomen.

De camping is gelegen aan de Gros Ventre river en voordat we de camping bereiken zien we iemand langs de weg met een verrekijker. Hij komt naar ons toe en wijst ons op een moose (eland) die in de bosjes rustig staat te grazen. Hoewel we haar niet volledig krijgen te zien hebben we wel een mooi zicht. De dag begint al goed!

Via Mormon Row rijden we het Grand Teton NP binnen. Mormon Row is een restant van de eerste nederzetting van de mormonen in deze regio. Een van de meest stereotype foto’s van Grand Teton NP is een foto van de Teton pieken met een oud schuurtje op de voorgrond. Dat beroemde schuurtje staat dus in Mormon Row. Helaas zijn de Teton pieken niet zichtbaar. Na de entree bezoeken we het Visitor Centre. Dat is zeer de moeite waard. Veel informatieen een interessante film over het ontstaan van hete park. ALs het over de geologische oorsprong heeft praat men alweer over vele tientallen miljoenen jaren geleden. Niet te bevatten dus.

We rijden richting Jenny Lake met af en toe zon en af en toe ene beetje sneeuw. Helaas te veel bewolking rondom de Tetons.

Bij Jenny Lake eten we eerste een boterham en als het zonnetje tevoorschijnt komt besluiten we om het er maar op te wagen en aan een hike te beginnen. We willen naar de overkant van het meer lopen. Daar kunnen we dan eventueel de boot terug nemen. Andersom kan uiteraard ook maar daar kiezen we niet voor. Er wordt gewaarschuwd om bij het lopen vooral rekening te houden met de aanwezigheid van beren. We binden dus onze berenbel aan de rugzak. Hoewel geadviseerd kopen we dit keer geen berenspray.

Als we beginnen te lopen is het droog en koud maar we lopen ons wel warm. Op diverse punten hebben we mooi uitzicht over Jenny Lake. Jammer dat de achtergrond van bergen niet zichtbaar is. Als we aan het lopen zijn begint het eerste een beetje te sneeuwen maar het gaat steeds een beetje harder. Op enig moment is het als een malle aan het sneeuwen. Zeer vele en grote vlokken. De bomen rond ons heen worden steeds witter. Gelukkig is het pad weliswaar wat drassig maar het is nog goed te volgen. Het gaat ook flink omhoog (en later omlaag). Het lijkt warempel wel of we op wintersport zijn. Hoogtepunt van de wandeling zijn de Hidden Falls, een gigantische oorverdovende waterval. Ook de rivier kolkt dat het een lieve lust is. Wat een natuurgeweld.

Inmiddels zijn we bij de boot aangekomen en we kunnen als laatste mee op de boot. Eigenlijk konden we net niet mee maar toen er nog 8 plaatsen vrij waren bleek een groep van 10 voor ons liever bij elkaar te blijven en te wachten op de volgende boot (15 minuten). Zodoende konden wij als laatste aan boord. Na 10 minuten staan we weer aan de overkant. Dit ging in ieder geval sneller dan lopen. We stappen weer in de camper en doen nog wat idyllische routes. Althans, dat vermoeden we want het sneeuwen is weer begonnen en hoe. Menig wintersportoord zou er in de winter stinkend jaloers op zijn. Alle bomen zijn nu wit aan het worden. We drinken thee bij de haard in de Signal Mountain Lodge. Er komen steeds mensen met dikke jassen, mutsen, handschoenen en sneeuw op de jas binnen. We hebben echt het gevoel op wintersport te zijn. Iemand verzucht “This is typically June in Wyoming”. Een soort van “April doet wat hij wil” bij ons.

Via de Innerloop road zijn we dus noordwaarts in het park gereden en via de Outerloop road rijden we weer terug richting camping. De rest van het park doen we morgen als we verder naar het noorden doorreizen. Het sneeuwen is inmiddels gestopt en de lucht wordt steeds blauwer en we krijgen steeds meer van de Tetons te zien. Hopelijk morgen nog meer. We zien nog diverse Sponghorns (hertensoort dat hier veel voorkomt) en een groep elks (die we in Canada ook veel gezien hebben). Dit is dus ook een soort eland maar niet de traditionele (moose) die we kennen. Een elk is meer een groot hert. Als we op de grote vlaktes aan de Outerloop komen zien we opeens een grote kudde dieren. Het zal toch niet? Jawel het zijn heuse bizons (American buffalo).

Ze zijn helaas wat ver weg voor een close-up maar het is wel indrukwekkend. Het zijn er een paar honderd. Zo, die kunnen we ook afstrepen van onze wish-list. Na een paar kilometer zien we weer een grote kudde en even verderop nóg een kudde die wel wat dichter bij staat. Grof geteld zo’n 300 bij elkaar met veel kalfjes. Wat een indrukwekkend gezicht. Terwijl ook de lucht steeds blauwer wordt is dit uiteindelijk toch een topdag geworden. Zeer voldaan komen we weer terug op de camping en eten we pasta-pesto. Tijdens het eten genieten we van de prachtige uitzichten. Helaas is het te koud om buiten te eten.  Straks nog even een rondje over de camping om te controleren of er nog verdwaalde beren en/of elanden zijn. Waarschijnlijk vroeg naar bed om morgen de gehele dag optimaal te kunnen benutten. Het wordt niet warm maar wel redelijk zonnig!

Helaas levert de wandeling over de camping geen noemenswaardige waarnemingen meer op. Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen. Voorspellingen voor vannacht: 4 graden vorst :-)