Evaluatie

Ook dit keer weer een snelle en korte evaluatie van de vakantie en de keuzes die we gemaakt hebben.
Met name bij Bert stond Yellowstone al lang op het verlanglijstje. Dit heeft zeker aan de verwachtingen voldaan. De natuur, de geisers, de dieren; het was echt geweldigen een absolute aanrader. De campings (zonder voorzieningen) die we in december al gereserveerd hadden waren ook fantastisch. Soms heb je wel wat last van drukte, met name op de bekende plaatsen als "Old Faithful". Soms moet je met je camper ook wel eens een wat kleiner parkeerplaats overslaan omdat er onvoldoende ruimte is. Al met al was de drukte niet hinderlijk en er zijn ook heel veel plekken waar weinig mensen komen. En die zijn zeker niet minder mooi. Naast de geisers is er zoveel meer te zien. We hebben heel veel wildlife gezien, veel meer dan we hadden durven hopen. Kortom: fantastisch.
Daarnaast waren we ook bijzonder onder de indruk van andere hoogtepunten zoals Colorado National Monument, Arches NP, Canyonlands, Deadhorse Point, Grand Teton en natuurlijk niet te vergeten Rocky Mountains NP.
Voor liefhebbers van natuur en wildlife was deze route een absolute aanrader.
Na onze Canada reis was het nu wat makkelijker kiezen voor de camper. Ook dat is ons weer fantastisch bevallen. Je hoeft maar 1 keer je koffer uit en in te pakken, je hebt alles continu bij je, kunt koffie zetten/lunchen waar en wanneer je maar wilt. Hoewel de camper in principe ook vrijheid in route en verblijfsduur per locatie betekent moet ik dat wel wat nuanceren. Campgrounds in de parken moet je al maanden van tevoren reserveren en ook de campings buiten de parken zijn wat later in juni soms gewoon vol. Zeker als je een campground zoekt met voorzieningen. Aan de andere kant hebben we ook een aantal campings in de parken op basis van first come-first serve weten te bemachtigen. Je moet dan wel in de gelegenheid zijn om rond de middag op zo'm camping te arriveren. Dan is er meestal nog plaats voldoende. Net als in Canada is ook Amerika volledig ingesteld op grote voertuigen dus parkeren en manoeuvreren is zelden een probleem.
Wel vonden we Amerika wel wat aan de dure kant, met name boodschappen, uit eten en alcohol. Voordeel van een camper is dat je dus niet verplicht uit eten hoeft.

Dag 24 De thuisreis

Zaterdag 22 juni

Vandaag begint onze lange reis huiswaarts. Het heeft vannacht ook weer regelmatig geregend. Als we opstaan zien we donkere wolken en blauwe luchten. Het begint weer te regenen dus we zien niet veel mensen op de camping. Het gaat dus helaas niet lukken om de 2e fiets te verkopen. Niet getreurd, dan geven we hem kado.
We hebben gisteren de camper al opgeruimd en onze koffers gepakt. We hoeven ook maar 3 kwartier te rijden dus we kunnen alles nog lekker op het gemakje doen. Het is zaterdag dus het verkeer rond/in Denver is ook redelijk rustig en we zijn keurig op tijd bij Roadbear. Net als het ophalen verloopt het inleveren ook vrij chaotisch. De camper wordt grondig gecontroleerd maar er worden geen gebreken of beschadigingen geconstateerd. De resterende kilometers en het gebruik van de generator wordt verrekend minus de blikopener die we aangeschaft hebben.
We doneren de stoelen aan een Duitse familie die net met hun vakantie gaat beginnen en de fiets geven we kado aan een vriendelijke hard werkende jongen. Hij is helemaal verrast maar is er erg blij mee.
De shuttle bus is ook keurig op tijd en keurig op tijd zijn we op het vliegveld van Denver. We printen de boarding passen bij een kiosk en leveren de bagage in. We hoeven de bagage ditmaal niet op te halen bij onze tussenstop. Ze worden direct doorgelabeld naar Amsterdam. Security gaat ook snel. Zelfs Josee wordt dit keer niet extra gecontroleerd. De eerste etappe brengt ons naar Detroit. Daar hoeven we niet langs douane en ook niet langs security. Het voelt verdacht gemakkelijk. We winkelen, eten en drinken wat en ook de vlucht naar Amsterdam verloopt zeer voorspoedig. Josee slaapt een paar uurtjes. Bert wat minder.
In Amsterdam liggen onze koffers al op de band. Enige minpuntje is dat de shuttle bus naar Hotel Schiphol (waar onze auto staat) net weg is. We moeten dus 30 minuten wachten. Nog maar even een kopje koffie dan.
Uiteindelijk is alles dus zeer voorspoedig verlopen. In Nederland gaat de zomer nu echt beginnen.

Dag 23 The end

Vrijdag 21 juni

Vandaag echt de laatste dag van onze vakantie. We moeten vandaag de voorbereidingen treffen voor het inleveren van de camper en de terugreis. We gaan vandaag een camping zoeken zo dicht mogelijk bij Denver zodat we morgenochtend niet al te ver hoeven te rijden.

We dalen eerst af richting Nederland. Nederland? Ja, aan de oostkant van Rocky Mountains NP ligt het dorpje Nederland. Dit is aan zijn naam gekomen toen een groepje Nederlandse investeerders begin 20e eeuw in de lokale mijnbouw heeft geïnvesteerd. 

Het is wel een leuk dorpje. We bezoeken het visitor center en wat lokale winkeltjes.

Als we de brug over willen steken zien we in een ooghoek ineens een dier de weg oversteken. Als we het dier van achteren zien blijkt het een bever te zijn die zo over straat huppelt. De bever is duidelijk te herkennen aan zijn brede platte staart. Voordat we er erg in hebben huppelt hij aan de overkant de bosjes in bij de rivier. Bert loopt een stukje over het pad waar hij net liep en ziet de bever op het pad zitten. De bever ziet Bert echter ook en duikt meteen de rivier in. Als we de brug overgestoken zijn komt de bever echter weer de rivier uit en hobbelt een stukje over het pad alvorens hij definitief de rivier induikt. Ook hier hadden we dus niet (meer) op gerekend. Het blijkt wel weer dat de volgende slogan regelmatig van toepassing is: “Always expect the unexpected”

Na Nederland willen we bij Grand Canyon State Park een camping reserveren. We willen er dit keer wel een met voorzieningen want we moeten water vullen en de afvaltanks legen. De eerste camping is een camping zonder voorzieningen. De volgende camping is vol. Onze laatste hoop in deze regio is de KOA Denver-West. Om daar te komen rijden we door Black Hawk en Central City. Het gaat hier weer behoorlijk omhoog. Dit is een druk mijnbouw gebied en er zijn veel casino’s (wellicht nog een erfenis uit de goudzoekerstijd?). Na veel draaien, keren en stijgen komen we bij de KOA. Helaas ook volledig vol. Het is vakantietijd en het weekend begint vandaag dus men geeft ons weinig hoop. Er is ook nog een KOA aan de andere kant van Denver en men is bereid om voor ons te informeren of daar nog plaats is. Daar is nog een plekje dus die wordt gereserveerd. We moeten dan wel dwars door Denver (incl. Voorsteden) van west naar oost. We verlaten de bossen en bergen. Het mooie gedeelte van de vakantie laten we definitief achter ons. Wel vinden we nog een lunchplek waar zowaar bizons lopen te grazen. Dit keer wel met een hek eromheen. Dit zijn de laatste stukjes natuur. De oostkant van Denver is nl. nogal saai: plat, veel landbouw en rommelig. Dat maakt het afscheid wellicht wat minder pijnlijk. 

Ook moeten we vandaag nog een station vinden die onze gastank van de camper wil/kan vullen. Dat kan niet zomaar overal. Eindelijk vinden we er een maar na een poosje wachten komt men vertellen dat het verloopstuk gebroken is. Dan maar weer verder zoeken. Zo’n 10 km voor de camping vinden we er uiteindelijk nog een. We moeten wel een poosje wachten op iemand die ons kan helpen maar die vult de propaanvoorraad weer aan. Ruim 3 weken gas gebruikt voor ca. $22. Dat is dus niet veel geld. Je gebruikt gas om te koken, water te verwarmen, de verwarming en de koelkast als je op een plek zonder elektrische aansluiting staat. Na ruim 3 weken was de tank voor nog meer dan 1/4 gevuld.

We worden bij de KOA hartelijk ontvangen en we krijgen een mooi plekje. We zetten de fiets en onze 2 stoelen te koop in onze winkel maar gezien het feit dat het regent verwachten we weinig verkoopactiviteiten vandaag. Mocht dat niet lukken schenken we het wel aan het goede doel van KOA (minder bedeelde kinderen aan een leuke vakantie helpen).

Mooi weer om de camper uit te mesten en de koffers voor een groot gedeelte in te pakken. Vanaf de camping is het nog 45 minuten rijden naar Roadbear waar we onze camper in moeten leveren. Door Roadbear worden we dan weer op het vliegveld gebracht. Onze eerste vlucht naar Detroit vertrekt om 12:40 (Nederland 20:40 uur). We hopen zondag om 12:30 uur op Schiphol aan te komen. We hebben wel gezien dat dan in Nederland een zomerse periode aanbreekt.

Vanavond doen we luxe: we eten bij het BBQ restaurant vlak bij de camping. We hebben prima gegeten en ook nu staan we binnen een uur weer buiten. 

Totaal gereden afstand: 2725 mijl (incl. morgen), is ongeveer 4360 km.

Dag 22 Rocky Mountains NP Oostzijde

Donderdag 20 juni

We gingen gisteravond met helder weer slapen. Het was dus koud. Ook vannacht heeft het weer regelmatig geregend. Arme mensen in de tentjes. In de vroege ochtend stat er 0 graden op de thermometer van Josee maar tot onze grote verrassing is de lucht helemaal blauw. In het zonnetje wordt het al snel warmer.

We kijken nog even of onze elk nog aanwezig is. We zien hem inderdaad ergens tussen de bosjes lopen. Van de moose geen spoor.

We willen vandaag via de Trail Ridge Road weer over de pas naar de oostkant van het park en van daaruit aan de buitenkant van het NP verder afdalen richting Denver.

Terwijl we over de pas rijden hebben we prachtige uitzichten want nog niet eerder was het zo onbewolkt. We zien alle bergpieken volledig. Het is dus weer genieten. Bovenop de pas (ruim 3700 meter) is het winderig en vrij fris. Vlak voor de top zien we nog 4 bighorn sheep staan. Dit keer wel met volgroeide gekrulde hoorns. Die pakken we dan ook nog even mee.

Er was ons gewaarschuwd dat de oostkant van het park nogal druk en chaotisch is. Het valt op het moment dat wij er komen nogal mee. Wel is de parkeerplaats bij Bear Lake gesloten en wordt er gezegd dat de P&R parkeerplaats bij Glacier Basin vol is. We rijden er op goed geluk heen. Als we niet kunnen parkeren draaien we weer om en hebben we toch de mooie uitzichten gezien. De parkeerplaats is inderdaad vol maar alleen voor de personenauto’s voor campers is er speciale parkeergelegenheid en daar is nog ruimte. Zelfs om te parkeren is een camper dus soms handiger.

Vanaf deze plek kun je eventueel een shuttle bus nemen naar Bear Lake maar daar staat een gigantische rij. Dat wordt minimaal 1 of 2 bussen (20 minuten) wachten en daar hebben we geen zin in.

Het is nog steeds prachtig weer dus we besluiten om een wandeling te gaan maken. Ons doel wordt Bierstadt Lake, een wandeling van ongeveer 5 km met behoorlijke hoogteverschillen. Het meer is helaas gewoon gevuld met water.

Na terugkomst worden we aangesproken door wanhopige automobilisten die een parkeerplaats zoeken. Of we weggaan en of zij dan ons plekje mogen. Voor hen moeten we helaas zeggen dat we op een camperplaats staan. We doen een bakje koffie en rijden richting de uitgang naar het “dorpje’ Estes Park. Halverwege de weg naar de uitgang zien we de de route al is afgesloten iedereen wordt teruggestuurd. Waren we dus net op tijd. 

Nu we deze drukte hier zien zijn we oprecht blij dat we aan de rustige westkant hebben gelogeerd. Daar ws heet heerlijk rustig en was er veel meer wildlife te bewonderen.

We hadden het plan om 1x in deze vakantie tussen de middag een broodje te eten bij Subway. Dat was er nog steeds niet van gekomen. Dat moet dus nu gebeuren in Estes Park. Estes Park is een groot toeristenbolwerk met heel veel eettentjes en heel veel souvenirs. Na het broodje Subway lopen we heel even langs wat winkels maar daarna gaan we gauw weer verder. De natuur is hier overigens wel indrukwekkend mooi. 

Via Highway 7 rijden we verder naar het zuiden (langs de grens van Rocky Mountains NP. Uiteindelijk belanden we in Roosevelt National Forest in Camp Dick. Ook dit is een natuurcamping zonder voorzieningen. Voor het bedrag van $21 boeken we een overnachting. Het is nog steeds prachtig weer en de omgeving is prachtig: aan de rivier, in de zon en tussen de bossen en de bergen.

We besluiten om een poging te wagen om 1 of 2 van de fietsen te verkopen. We zetten ze aan de weg. Na een uurtje komt er al een jongetje langs om te informeren of we de fiets voor $50 dollar willen verkopen. Nou, dat vinden we nu nog een beetje weinig. We zouden er $75 voor willen hebben. We vragen $100 per fiets en 2 voor $150. Uiteindelijk verkopen we 1 fiets voor $75. Mooi, die zijn we al kwijt.

We doen een rondje over de camping en langs de rivier. Er ligt veel elanden- en/of elkpoep. Wie weet wat er vanavond nog langs komt.

Als we net willen gaan eten begint het een beetje te spetteren. Het wordt dus binnen eten. Even later begint het super hard te waaien en te regenen. Zelfs de camper schudt heen en weer. We hebben wel medelijden met alle mensen in tentjes die eten stonden te bereiden. Na een uurtje is het weer droog en is ook de wind weg.

Dag 21 Fox#3

Woensdag 19 juni

Het einde van de vakantie komt angstig dichterbij. Nog een paar dagen genieten voor we weer huiswaarts keren. We hebben besloten om nog een nachtje op de Timber Creek campground te verblijven. Er wordt voor vandaag zonnig weer voorspeld.

Het heeft vannacht veel geregend en als we hoopvol de gordijnen open doen is het wel droog maar zeer bewolkt. Het gaat vandaag echter precies omgekeerd als de afgelopen dagen. Toen begonnen de dagen zonnig en werd het steeds bewolkter. Vandaag begint bewolkt maar het wordt gedurende de dag steeds zonniger. In de zon is het flink warm.

Voor we vertrekken doen we eerst nog even een inspectierondje over de camping. Onze vriend de elk is er nog steeds of weer. Ook de mannetjes eland staat weer in hetzelfde gebied als waarin we hem gisteravond hadden gevonden. Er staan nu 2 andere elanden op de achtergrond. Gisteravond hadden we er maar 1 gezien. Als we langs de (Colorado) rivier lopen zien we een otter over de kant weghuppelen en het water induiken. Die hadden we ook nog niet gezien. Tot voor kort zaten hier ook bevers maar die zijn zo goed als ,verdwenen.

We rijden noordelijk richting de trailridge road. Vanaf de top hadden we gisteren alle uitkijkpunten overgeslagen. Die bezoeken we nu. De bergtoppen zijn nu wat beter zichtbaar hoewel niet overal blauwe lucht is.

We stoppen ook nog even bij de Continental Divide. Dit houdt in dat hier de grens ligt of het smeltwater richting Pacific Ocean gaat of naar de Atlantic Ocean.

We doen nog een wandeling langs de Colorado Rivier. Hier is de rivier nog klein maar we weten uit ervaring dat dit verderop snel verandert.

Omdat het inmiddels volop zonnig is nemen we het er even van en gaan lekker relaxen op de camping. De druk om moose en/of elks te zoeken is na gisteren niet meer zo hoog.

Halverwege de middag besluiten we dat we genoeg genietst hebben. We rijden met de camper naar de East Inlet Trailhead bij Grand Lake om daar een wandeling te doen naar de Adams Falls. Hoewel er op diverse plaatsen langs de route elanden en elks zijn waar te nemen stoppen wij er niet meer voor. We zijn een beetje verwend aan het raken.

Als we willen parkeren om te gaan wandelen loopt er ineens een vos over de parkeerplaats. Dat is dus nummer 3. Ik sta een beetje ongelukkig met de camper dus ik kan er niet uit. Josee stapt uit om te gaan kijken en ik ga de camper parkeren. Als ik op de plaats delict kom is de vos al aan het weglopen maar........ hij komt weer terug in onze richting. We hebben een mooi zicht op het beestje. Deze is wat rooier dan de vorige twee. Uiteindelijk hebben we ook deze weer mooi op de foto.

De Adams Falls zijn ook weer indrukwekkend krachtig. Dat is het voordeel als er af en toe wat regen valt.

Na de wandeling bezoeken we het dorpje Grand Lake. Een beetje toeristisch maar niet vervelend. Omdat het nu nog goed weer is en het hier redelijk snel om kan slaan besluiten we om terug te gaan naar de camping om te gaan BBQ-en op ons kampvuur. Gelukkig blijft het goed weer en kunnen we na de marshmallows zelfs nog een poos buiten zitten bij het kampvuur (en dat op ruim 2700 meter hoogte).

Helaas zijn onze huis elk en moose niet te bekennen. Ook tussen de middag waren ze niet aanwezig. We dachten dat ze door de camping ingehuurd waren maar dat is blijkbaar niet het geval. Misschien komen ze later vanavond nog langs.

Dag 20 Moose day

Dinsdag 18 juni

Over vandaag valt gelukkig weer veel meer te vertellen. Het heeft vannacht flink geregend maar als we opstaan is het droog. Volgens de verwachtingen zal het in de loop van de middag weer wat gaan regenen.

We hoeven slechts 30 km te overbruggen tot de ingang van Rocky Mountain NP. In Estes Park gooien we nog even de tank vol. De uitzichten zullen vandaag beperkt zijn maar hopelijk spotten we nog wat wildlife. De weg naar het park toe is al fantastisch: bos, bergen en continu de Fall river naast de weg.

Het is een beetje lastig om te ontdekken wat de handigste mogelijkheden zijn in het park. We lezen publicaties dat bepaalde gedeeltes afgesloten zijn en dat er ook een shuttle bus rijdt. We gaan dus eerst om advies in Fall River visitor center. Daar krijgen we te horen dat de oostkant van het park die normaal al veel drukker is dan normaal nu extra problematisch is omdat een van de grote parkeerterreinen gesloten is. Als we die kant op willen staan we dus veel in de file. Ook de shuttle bus staat dan in dezelfde file. Bovendien zijn de 2 campgrounds daar ook al helemaal vol. We krijgen dus het advies om naar de westkant van het park te gaan. Veel rustiger en veel meer wildlife. We vragen waar we de meeste kans op wildlife hebben. Als we het park nog maar net binnen zijn staan er al mensen langs de weg en er loopt iets op de weg. Het blijkt een bighorn sheep te zijn. Als we dichterbij komen zien we dat het een groep van wel 20 stuks bij elkaar is. Een gedeelte loopt nog op de rotsen en de rest al op of naast de weg. Er zitten ook een aantal lammetjes bij. De dag begint dus al uitmuntend. Deze schapen laten zich niet zo heel vaak zien nl. Ook de ranger die we spreken geeft aan dat we “very lucky” waren.

We doen een korte hike naar de Alluvial Fan, een waterval die ontstaan is door een gat in de dam. 

Na de waterval draaien we de Trail Ridge road op. Deze weg voert ons weer naar grote hoogte. We bereiken met 3713 meter het hoogste punt. Ook hier uiteraard weer veel sneeuw.

Vanaf nu gaan we dalen en we besluiten om af te dalen naar de Timber Creek campground. Deze camping kun je niet reserveren en is dus “first come, first serve”. Omdat we mooi op tijd zijn is er nog plek genoeg op deze prachtig gelegen camping. Geen voorzieningen maar dat hoeft niet voor ons. De ligging is fantastisch, tegen het bos aan met uitzicht op de bergen. En het is hier inderdaad veel rustiger. Aanmelden moet je zelf doen: een papiertje invullen en met geld erbij in een envelop stoppen en in een brievenbus doen. Kwestie van vertrouwen dus. Er komt ook af en toe een park ranger langs dus die zal ook wel wat controles doen. We kopen ook nog wat stookhout. Ook hiervoor geldt: zelf pakken en geld in een envelop stoppen en deponeren.

Na de lunch gaan we verder op onze route door het park. Eerste stop is een locatie met huisjes uit de kolonistentijd. Bert wil deze eigenlijk eerst overslaan maar Josee wil er toch gaan kijken. Voordat we bij de huisjes zijn worden we geattendeerd op een moose (eland) die in de bosjes ligt. Pardon, een moose zei u? Yes, het is inderdaad een moose, een bull (mannetje) met een flink gewei. Jammer dat hij zich niet volledig laat zien. We zien hem dus alleen maar liggend van de achterkant in de bosjes. We hadden hier gehoopt om nog een keer een moose te zien en dat is dus al gelukt. En dan ook nog bighorn sheep!

Als we bij de kolonistenhuisjes komen is het eerste wat we zien niet de huisjes maar nog eens 3 moose op de weide achter de huisjes. Helaas geen volwassen mannetje met een gewei maar deze drie kunnen we wel heel goed zien en fotograferen. Volwassen mannetjes leven (behalve in de paartijd) overigens altijd alleen en zie je dus niet in een groep.

Wow, 4 moose bij de huisjes. Toch maar goed dat Josee heeft aangedrongen om hier naar toe te gaan. In een andere weide bij de huisjes zien we een grote groep elks. Het zijn er wel een stuk of 50.

We rijden nu de Kawuneeche Valley in. De ranger had gezegd dat we daar de meeste kans op elk en moose hadden. Om een lang verhaal kort te maken: in de rest van de vallei zien we nog eens 12 moose en enkele honderden elks! Vandaag zien we dus 16 moose. Dat hadden we zelfs niet durven hopen.

Een situatie was wel opmerkelijk. We rijden langs een huis met een tuintje. In de tuin staan 2 houten elanden (moose), een moeder met een jong. Bert vond het nogal over de top om 2 van die elanden in een relatief klein tuintje te zetten. Net op dat moment ziet Bert de 2 standbeelden weglopen. Het waren dus geen houten exemplaren maar ze waren echt!

We rijden even kort het park uit aan de zuidkant? Hier is een groot meer dat de originele naam “Grand Lake” heeft. Omdat het regent rijden we weer terug het park in naar de camping. Wat een geweldige dag, ondanks dat er af en toe een bui viel! Voor morgen wordt er redelijk goed weer voorspeld.

We zoeken ons plekje op de camping op maar tot onze grote verbazing zien we 2 plekjes verder een grote mannetjes elk met een groot gewei op het gemakje staan grazen. Hij trekt zich niks aan van al die kampeerders die foto’s staan te nemen. We zitten in onze campingstoel dus lange tijd naar de elk te kijken. Wat geweldig.

Er komen steeds mensen voorbij om foto’s te nemen maar dan valt het Josee op dat er iemand een foto van de andere kant van ons plekje neemt. Josee besluit om eens te gaan kijken en is nog net op tijd om een vos langs te zien lopen. Ik zit nog in mijn campingstoel de elk te bewonderen dus heb dit schouwspel gemist. Gelukkig heeft Josee nog net het bewijs kunnen fotograferen. Omdat het weer regent eten we binnen in de camper maar we hebben via het raam nog steeds uitzicht op “onze” elk.

Ben benieuwd of er vanavond nog meer langs komt, maar wat hebben we enorm veel gezien vandaag.

Tijdens de koffie lopen er nog 2 deers over ons plekje. Na de koffie doen we nog een rondje over de camping. Uiteraard loopt onze elk nog rond maar een klein stukje verderop staat er een mannetjes moose (met gewei) rustig te eten op ongeveer 5 meter van ons af. Helaas is het te donker voor goeie foto’s maar met onze eigen ogen is hij prachtig te zien. We zien tegelijkertijd aan de overkant van de rivier nog een moose! Uiteindelijk sluiten we de dag (waarschijnlijk) af op 18.......

Morgen nieuwe kansen :-)

Dag 19 Aan de poorten van de Rocky Mountains

Maandag 17 juni

Over vandaag zijn er geen lange verhalen te schrijven. We hebben een lange, relatief saaie, verplaatsing achter de rug van zo’n 500 km.

Om van het ene mooie gebied in het andere mooie gebied te komen moet je soms behoorlijke afstanden overbruggen. Vandaag is zo’n dag. We willen zo dicht mogelijk bij Rocky Mountains NP komen. Dat lukt prima. We komen zelfs verder dan gehoopt. De dag begint weer zonnig en halverwege de middag komt de bewolking weer tevoorschijn. Dit keer wat heftiger dan gebruikelijk. Er hangen donkerzwarte wolken boven ons hoofd met onweer. Blijkbaar zitten we net niet in het centrum van de bui want de hoeveelheid neerslag valt uiteindelijk mee. Dit doen ons wel besluiten om nog wat verder door te rijden en eerst boodschappen te doen in de Walmart bij Fort Collins. Uiteindelijk belanden we tussen Loveland en Estes Park op camping Riverview. Je raadt het al: de camping ligt aan een flink stromende rivier. Het kantoor is om 17 uur al niet meer bemand maar er hangt een lijstje van vrije plekken. We kiezen een plek direct aan de rivier. Dat betekent dat we de weg in ieder geval niet zullen horen. Die wordt overstemd door de rivier. Het is inmiddels weer zonnig maar dat is helaas van korte duur. Er komt weer wat bewolking maar het blijft vooralsnog droog.

Net voor het eten komt er iemand naar ons toe die zegt dat we op hun plekje staan. Ik geef aan dat ik een plekje uit de lijst vrije plekjes heb gekozen. Zij laat de rekening zien en daarop staat inderdaad ons plekje. Die stond dus ten onrechte op de vrije lijst. We stellen voor om een plaatsje op te schuiven want die stond ook op de lijst (zij zouden natuurlijk zelf ook op het identieke plekje naast ons kunnen gaan staan. Uiteindelijk besluiten ze om een ander plekje uit te zoeken wat nog vrij is :-)

Morgen gaan we Rocky Mountains NP in. Hopelijk wel het weer een beetje meewerken.

Totaal gereden afstand: ca. 2300 mijl (ca. 3700 km)