Gisteravond lekker relaxt naar van der Valk Schiphol gereden. Heel veel verkeer richting Zeeland maar wij konden lekker doorrijden. Om half 10 checken we in: een mooie, zeer grote, gerenoveerde kamer. Het bagagewagentje met de koffers kan zonder problemen in de kamer staan. We hebben een zogenaamd sleep-park-fly arrangement. Dan kun je de auto maximaal 31 dagen bij het hotel laten staan. Omdat we dit rechtstreekst bij van der Valk geboekt hebben krijgen we iedere een gratis consumptie. We doen een drankje in de bar om de vakantie officieel in te luiden.
Na een overdadig ontbijt gaan we met de shuttle-bus van 7:20 naar Schiphol. Op Schiphol is het erg druk maar dat is ook wel logisch met een lang weekend voor de boeg. Er is enige onduidelijk of we de koffers in Minneapolis (tussenstop) op moeten halen. Vreemd dat dit bij de incheckbalie niet helemaal duidelijk is. De koffers worden uiteindelijk gelabeld tot Minneapolis dus moeten we ze daar van de band halen en opnieuw inchecken voor de 2e vlucht naar Denver. Ook moeten we onze boarding passen voor de 2e vlucht nog aan laten maken want dat lukt op Schiphol ook nog niet. Hopelijk gaat onze tussenstop van 2 uur voldoende zijn?!
Na de drukte bij de incheckbalies valt de drukte bij de security check weer reuze mee. Daar zijn we binnen 10 minuten doorheen. Dat had nog sneller gekund als Josee er niet uitgepikt was voor een extra controle. Zij moet uiteindelijk de hele tas leegmaken om verdachte rontgenpatronen te verklaren. Waarschijnlijk is het blokje met de Qwixx blaadjes de boosdoener. Dit gaf een donker compact blok op de foto dat mogelijk voor wat anders werd aangezien. De drugstest valt gelukkig negatief uit :-). Uiteindelijk nog ruim de tijd om te winkelen en koffie te drinken alvorens te gaan boarden. Tijdens het boarden wordt Josee er opnieuw uitgepikt. Weer de tas open en een drugstest. Gelukkig weer negatief. We kunnen aan boord.
Hoewel we geboekt hebben bij KLM worden de vluchten uitgevoerd door partner Delta. Een prima maatschappij, meer dan voldoende eten en en drinken maar helaas wel een beetje “overjarige” Amerikaanse stewardessen. Geen vroegpensioen voor stewardessen in Amerika blijkbaar.
Onderweg een paar films gekeken, o.a. “Free solo”. Dit gaat over een Amerikaanse bergbeklimmer die zonder hulpmiddelen (dus zonder touwen) El Capitan beklimt. Het lukt hem uiteindelijk ook nog na een missie die in totaal 8 jaar heeft geduurd. Huiveringwekkende beelden!
Het is onderweg behoorlijk bewolkt maar boven Groenland is er gedeeltelijk geen bewolking. Mooi uitzicht met veel bergen en veel sneeuw.
We hebben het horloge inmiddels 7 uur terug gezet. Zo heb je nog wat aan je dag :-)
Mooi op tijd komen we aan in Minneapolis. Daar moeten we eerst in de rij om een digitale I94 formulier in te vullen. Daarna in de rij voor de douane, bagage ophalen, bagage weer afgeven, boarding pass printen en tenslotte weer door de security. Gelukkig hebben we voldoende overstaptijd. Nu nog 2 uurtjes vliegen naar Denver. In Minneapolis is het 27 graden. In Denver is het waarschijnlijk wel flink koeler door de hoogte. Denver ligt op 1600 meter hoogte en wordt daarom de “Mile High City” genoemd.
De klok is inmiddels weer een uurtje achteruit en we zitten nu in de “Mountain Time”. Het tijdverschil met Nederland is nu 8 uur.
Na een voorspoedige vlucht, ophalen van de koffers (met de trein) en enig zoekwerk naar de verzamelplaats voor de shuttlebus komen we uiteindelijk aan bij ons hotel. Voordat je überhaupt een camper kunt ophalen moet je eerst een overnachting hebben gehad. Afgemeten tegen hoe we ons nu voelen een zeer logische verplichting. We moeten nog even volhouden. We lopen naar de Italiaan om wat te eten (fettucine en lasagna). Het is een bijzonder restaurant. Het lijkt wel een soort verbouwde kerk. Er kunnen in ieder geval zeer veel mensen eten. Glaasje wijn erbij is “iets” duurder dan in Zuid-Afrika. Daar had je voor de prijs van een glas een hele fles.
Tijdens het eten storten we langzaam in. Om 19 uur liggen we op bed maar het is dan eigenlijk 3 uur in de nacht voor ons. Nog even lezen (waarschijnlijk 3 regels) en dan hopelijk even lekker doorslapen. Morgen rond de middag worden we door Roadbear opgehaald om ons naar de camper te brengen. Dan gaat het echt beginnen.
Welterusten en tot morgen.
We gaan jullie weer volgen! Ik snap dat de alarmbellen afgaan bij Quixx bij Josee, het is gewoon een verslavend middel. Ik ben benieuwd naar de camper. Stiekem ook weer wel jaloers op jullie. Nogmaals geniet ze.
BeantwoordenVerwijderen